สวัสดีครับพี่ ป้า น้า อา แห่งห้องคนบ้ามือหมุนที่เคารพรักทั่วโลก
ปลายปีที่ผ่านมามีโอกาสตะลอนทัวร์กับครอบครัวแถวๆภาคเหนือตอนบนครับ
ลำปาง เชียงใหม่ แพร่ แล้วกลับมาตั้งหลักพักผ่อนที่บ้านหนึ่งวันก่อนไปต่อที่เมืองกาญจนบุรี
เมืองกาญจนบุรี เมืองนี้ช่างมีความหมาย
ฉันจะขอยอมตาย หากแม้นไม่ได้เธอมาครอง
เพลงเก่าเมื่อสักสามสิบกว่าปีที่แล้วของวง “ชาตรี”
วงดนตรีชื่อดังในอดีตที่ใครหลายคนในห้องนี้ต่างรู้จักดีกันทุกคนนั่นแหละครับ
ตอนแรกตั้งใจจะหอบหิ้วรัสเซียนเลนส์ตัวโปรดติดกระเป๋าไปสักสามสี่ตัวตามฟอร์ม
แต่ก่อนหน้าจะออกเดินทางสักสองสัปดาห์ผมมีโอกาสไปเดินเล่นที่เมก้าพลาซ่า
เพื่อไปหาซื้อของเล่นให้ลูกชาย จึงถือโอกาสขึ้นไปชั้นห้า เพื่อไปเดินดูเลนส์เก่าๆเผื่อฟลุ๊คเจอเลนส์ดีในราคามิตรภาพ
เดินไปเดินมาก็บังเอิญไปพบกับเจ้า Canon FD 3.5/35-105 สภาพสวยอยู่สองสามตัว
ซึ่งเจ้าเลนส์ตัวนี้ถือว่าเป็นเลนส์ซูมคุณภาพยอดเยี่ยมตัวหนึ่งของค่ายแคนนอนเมาท์เอฟดีเชียวนะครับ
สมัยก่อนเมื่อสักยี่สิบกว่าปีที่แล้ว การจะหาเลนส์ตัวนี้มาครอบครองต้องมีค่าสินสอดไม่ต่ำกว่าเจ็ดพันบาท
จำได้แม่นว่าสมัยสักปีสองห้าสามห้าเมื่อครั้งยังสะพายกล้อง Canon new F1 ตะลอนไปทั่วประเทศนั้น
ผมอยากได้เลนส์ตัวนี้มาก แต่ตอนนั้นยังยากจนอยู่ เพราะใช้แต่เลนส์ฟิกซ์เมาท์ FD  HA HA HA!!!
ตั้งแต่ 24mm 28mm 35mm 50mm 85mm 135mm 200mm และ 300mm
สาเหตุที่เคยอยากได้มากก็เพราะมีเพื่อนของผมคนหนึ่งมันใช้เจ้าเลนส์ตัวที่ว่านี้ครับ
และผมเคย “ขอยืม” ไปลองใช้เล่นๆยามต้องเดินทางออกต่างจังหวัด
ซึ่งมันสามารถอำนวยความสะดวกให้เราได้มากจริงๆ ประเภทไปไหนไปกัน เอาไปตัวเดียวพอ (กับกล้องฟิลม์)
อีกทั้งคุณภาพของมันจัดอยู่ในประเภทที่ว่าไม่แพ้เลนส์ฟิกซ์แม้แต่น้อย
ผมจึงเต็มใจจ่ายค่าสินสอดให้กับ Canon FD 3.5/35-105 ตัวนี้ในราคาสุดถูกเพียงสองพันห้าร้อยบาทไทยครับ
นับได้ว่ากว่าจะมาประสบพบเจอได้ร่วมหอลงโรงกัน ก็ต้องรอกันนานถึงยี่สิบกว่าปีเลยทีเดียว HA HA HA!!!
เจ๊เจ้าของร้านที่ขายเลนส์ตัวนี้ให้ผมนั้น แกยังบอกว่าคนสมัยนี้ไม่ค่อยนิยมเลนส์ซูม ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
ส่วนใหญ่หันไปเล่นเลนส์ฟิกซ์กันหมด ทำให้เลนส์ฟิกซ์เกือบทุกค่ายราคาวิ่งเอาๆ
แต่เลนส์ซูมกลับขายไม่ออก ทำให้ราคาเลนส์ซูมมัน “ถูกมาก” ขายได้ก็ขาย ไม่เน้นหากำไร เอาทุนคืนเป็นพอ
ทั้งๆที่เลนส์ซูมหลายๆตัวมันให้คุณภาพที่ยอดเยี่ยมเกินราคาทั้งนั้น
ผมจึงเปลี่ยนแผนใหม่ด้วยการตัดสินใจไม่เอาเลนส์รัสเซียในการออกทัวร์ภาคเหนือแล้ว
หนีบแคนนอนซูมตัวนี้ไปดีกว่า สบายกว่ากันเยอะ!!!
แต่เนื่องจากกล้องที่ผมใช้มันไม่ใช่ดิจิทัลฟูลเฟรมครับ เลนส์ระยะสามห้าร้อยห้าจึงถ่ายภาพได้ไม่กว้างพอ
และผมเป็นคนที่ชอบถ่ายภาพแบบต้องเก็บบรรยากาศของสถานที่แต่ละแห่ง
จึงจำเป็นต้องหาวายด์แองเกิ้ล ระยะประมาณ 20mm หรือ 24mm ติดไปด้วย
จึงล๊อคเป้าไปที่ Canon FD 2.8/24 ซึ่งมีค่าสินสอดราวๆสี่พันบาทไทย ถูกกว่าเลนส์ Canon FD 2.8/20 เกินครึ่ง
และก็ได้มาสมความปราถนาในอีกสามวันถัดมาจากร้านใกล้ๆกันที่เมก้าพลาซ่านั่นแหละครับ
ซึ่งความจริงแล้วผมต้องการ Canon FD 3.5/20-35L มากกว่าเนื่องจากต้องการซูมเลนส์เพื่อความสะดวก
แต่ราคาค่าตัวของเจ้ายี่สิบสามห้าวิ่งไปไกลถึงหมื่นกลางๆ อีกทั้งไม่สามารถหาได้จากภายในประเทศครับ
ต้องสั่งนำเข้าสถานเดียว ซึ่งมันมี “ความเสี่ยง” ครับ
ความเสี่ยงที่ว่าก็คือ ช่างซ่อมกล้องล้างเลนส์ที่ผมรู้จักสามสี่คนต่างให้การไปในทิศทางเดียวกันว่า
เลนส์แคนนอนเมาท์ FD มีจุดอ่อนอยู่ประการหนึ่งคือหลายตัวมักมีฝ้าขึ้น หากเก็บรักษาไม่ดี
ถ้าล้างออกก็ดีไป แต่ถ้าล้างไม่ออก หรือออกไม่หมดก็ “ตัวใครตัวมัน” ครับ
ผมจึงไม่อยากเสี่ยงสั่งเลนส์แคนนอน FD จากอีเบย์ โดยเฉพาะหากเลนส์ตัวนั้นมีราคาสูง
สู้ไปหาเอาแถวๆเมก้าพลาซ่า หรือหาในเว็ปของไทยจะดีกว่า ราคาก็ไม่แตกต่างกันมาก
เลนส์ Canon FD 3.5/35-105 ตัวนี้ให้ความรู้สึกมั่นคงในการจับถือดีมาก
ประกอบด้วยชิ้นเลนส์กี่ชิ้น หรือแบ่งเป็นกี่กลุ่ม ก็อย่าไปสนใจครับ ไม่มีประโยชน์อันใด HA HA HA!!!
น้ำหนักกำลังพอเหมะ ไม่หนักหรือไม่เบาเกินไป การประกอบและการออกแบบสมกับเป็นเลนส์ราคาแพง
เลนส์มีสองแหวน ด้านท้ายใช้หมุนเลือกทางยาวโฟกัส ด้านหน้าหมุนเลือกระยะโฟกัส ใช้ฟิลเตอร์ขนาด 72mm
ระยะโฟกัสใกล้สุดอยู่ที่หนึ่งเมตรครึ่ง ถือว่าเป็นมาตรฐานของเลนส์ซูมทั่วๆไปในระยะแบบนี้ครับ
นอกจากนั้นยังมีโหมด “มาโคร” แถมมาให้แบบไม่คิดตังค์เพิ่มแม้แต่บาทเดียวอีกด้วย (ใจป้ำชะมัด!!!)
มันให้ความคมที่นุ่มนวล สีสันสดใส ออกแนวอบอุ่น
การจัดการกับฉากหลังทำได้ดีมากครับ เป็นธรรมชาติ สมกับเป็นเลนส์ซูมชั้นดีในครั้งอดีต
แต่หากต้องการการ “ละลายแบบหลุดโลก” ตามสมัยนิยมในปัจจุบัน มันอาจไม่เป็นที่ถูกใจใครหลายคนนะครับ
อย่างไรก็ตาม ผมมีความคิดเห็นในประเด็นนี้เล็กน้อย
ช่างภาพ (สมัครเล่น) ในยุคสมัยนี้มักนิยมการละลายฉากหลังแบบหลุดโลก ซึ่งมันก็สวยดีนะครับ ไม่เถียง!!!
แต่ในมุมมองของช่างภาพอาชีพ ตลอดจนนักวิจารณ์ภาพถ่ายส่วนใหญ่ต่างเห็นว่า
บ่อยครั้งที่ผู้ถ่ายภาพมักจะละลาย “มากเกินไป” มากจน “สูญเสียเรื่องราว” ในภาพถ่ายไปอย่างน่าเสียดายครับ
รู้จักคุณนิวัตร กองเพียร กันไหมครับ ท่านเป็นนักวิจารณ์ภาพถ่ายที่มีชื่อเสียงมากคนหนึ่งในแวดวงงานศิลปะของไทย
ใครหลายคนเรียกท่านว่า “เกจินู๊ด” ซึ่งก็เป็นจริงครับ แต่ท่านยังเป็นมากกว่านั้น
ท่านเคย “สับแหลก” ช่างภาพแฟชั่นรุ่นใหม่คนหนึ่งในคอลัมน์ของท่านในหนังสือพิมพ์มติชนรายสัปดาห์เมื่อเกือบยี่สิบก่อน
เนื่องจากครั้งนั้นทีมงานแฟชั่นชุดนั้นยกกองถ่ายไปถ่ายแฟชั่นกันไกลถึงบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย
แต่การถ่ายภาพกลับถ่ายแบบ “ชัดตื้น” เกือบทั้งเซ็ท ตัวนางแบบดูโดดเด่น เพราะฉากหลังละลายหลุดโลก
และฉากหลังก็จะเห็นเพียงสีฟ้าๆของน้ำทะเลเพียงเท่านั้น
ท่านบอกว่า “ถ้าจะถ่ายแบบนี้ ไม่ต้องไปไกลถึงบาหลีหรอก ไปแค่บางแสน ก็ได้ภาพไม่แตกต่างกัน” HA HA HA!!!
ในภาพถ่ายไม่มีอะไรที่แสดงให้เห็นถึงความเป็นบาหลีแม้แต่น้อย
นี่แหละครับที่บอกว่าการละลายหลังมากเกินพอดีทำให้เรื่องราวในภาพมันสูญเสียไป
ผมเคยดูภาพที่นักศึกษาฝึกงานบางคนนำมาให้ดูแบบไม่เก็บตังค์พร้อมให้ช่วยวิจารณ์ชี้ทางสว่าง
มันไปเที่ยวที่ต่างจังหวัด แล้วถ่ายภาพมาเยอะมาก นางแบบโดดเด่น ดวงตาคมชัดเป็นประกาย หลังละลายหลุดโลก
แต่ในภาพไม่สามารถทำให้คนดูภาพรู้ได้เลยว่า ไอ้ที่ถ่ายมานั่นมันคือที่ไหนของประเทศไทยวะ
มันบอกว่าเชียงรายไงพี่!!!
โอ้โห!!! ไปถ่ายถึงเชียงราย แล้วได้ภาพแบบนี้กลับมาเนี่ยะนะ ไอ้ฟายเอ๊ยยย!!!
คราวหลังมาถ่ายแถวๆฟาร์มจรเข้สามพรานก็ด้ายยยย กูพาเข้าฟรี!!!
ไม่ต้องเสียค่ารถไปไกลถึงนั่นหรอก แล้วมันก็ทำหน้า “งงงง” แล้วเดินจากไป HA HA HA!!!
เอาหละ โม้มาเยอะแล้ว
ชมภาพจากเลนส์ Canon FD 3.5/35-105 ตัวนี้ไปพลางๆ
เป็นเลนส์คุณภาพดีมาก เหมาะกับการเดินทางท่องเที่ยวที่ไม่ต้องการแบกของพะรุงพะรังให้น่ารำคาญ
คุณภาพไม่เป็นรองเลนส์ฟิกซ์ในระยะ 35mm 50mm 85mm หรือ 100mm แม้แต่น้อย
ยกเว้นในเรื่อง Minimum focus เท่านั้น
สนนราคาแค่แบล็คเลเบิ้ลสองขวดครับ
ส่วน Canon FD 2.8/24 SSC เป็นเลนส์ซึ่งการออกแบบและการประกอบมีความ “เนี๊ยบ” มาก
ประกอบด้วยชิ้นเลนส์กี่ชิ้น แบ่งเป็นกี่กลุ่มก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรู้ครับ ปล่อยวางบ้าง HA HA HA!!!
มันมีความแข็งแรง บึกบึน แน่นหนา คลาสสิค ใช้ฟิลเตอร์ขนาด 55mm
ระยะโฟกัสใกล้สุดอยู่ที่ 30 เซนติเมตร ยอดเยี่ยมมากครับ
เป็นเลนส์มุมกว้างในระยะที่เหมาะกับการเก็บเรื่องราวในฉากหลังได้ดีมาก
แต่สนนราคาค่าสินสอดยังถือว่า “สูง” พอควร แต่ก็ยังถูกกว่าเลนส์ค่ายนิคอนครับ
มันให้สีสันที่สดใส อบอุ่น นุ่มละมุน ราวกับดื่มไวน์ชั้นดีจากแอฟริกาใต้ยังไงยังงั้นเลย
หากคุณไปเดินเล่น “ถนนคนเดิน” แล้วติดเลนส์ 24mm ตัวนี้คากล้องเอาไว้
รับรองว่าจะติดใจไปอีกนานแสนนาน
และหากสมาชิกท่านใดต้องการเลนส์แมนวลโฟกัส (มือหมุน) ในระยะที่เหมาะสมกับการเดินทางท่องเที่ยว
ผมขอแนะนำเลนส์ในระยะ 24mm กับซูมเลนส์ดีๆระยะ 35-105mm  สักสองตัวก็เหลือเฟือแล้วจริงๆครับ
แต่สำหรับผมที่ใช้กล้อง APSC นั้น ขอยอมรับว่าเลนส์ระยะ 24mm นั้น มันยังกว้างไม่พอครับ
ถ้าเป็นระยะ 20mm จะแคล่วคล่องและสบายตัวสบายตามากกว่านี้แน่นอน
เพราะโดยปกติหากผมใช้รัสเซียนเลนส์ในการออกทริปนั้น
จะต้องมี Zenitar-N 2.8/16 หรือ Mir-20  3.5/20 ตัวใดตัวหนึ่งติดไปด้วยเสมอ
ขอให้มีความสุข เดินทางด้วยสติเสมอครับ
      สวัสดี